مدیریت صحیح مصرف؛ راهکار برون رفت از بحران آب

مطبوعات کشور به طور روزانه مهمترین و برجسته ترین رخدادهای داخلی و خارجی را پوشش می دهند. این در حالی است که بخش زیادی از خبرها، یادداشت ها، گزارش ها، گفت وگوها و … به انعکاس شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه اختصاص می یابد؛ موضوعی که توجه ویژه به آن اهمیتی فزاینده دارد.

گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ موضوع های یادشده را که انعکاس قابل توجهی در روزنامه های صبح دوشنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۶داشت؛ با هدف آگاهی بخشی و اطلاع رسانی بررسی کرده است.

**ترویج فرهنگ مصرف بهینه آب
آب نقش مهمی در حوزه های گوناگون زندگی انسان دارد و کمبود آن می تواند باعث بروز مشکل های زیادی شود. به همین سبب نیاز است تا علاوه بر ارایه راهکارهای صحیح برای مصرف آب در زمینه های صنعتی و کشاورزی، در میان افراد نیز برای مصرف بهینه این مایع حیات بخش به فرهنگ سازی پرداخت تا بتوان جامعه را از این بحران مخرب نجات داد.

روزنامه «ابتکار» در یادداشتی با عنوان «تراژدی آب و کشاورزی» به قلم محمدحسین شیخ محمدی پژوهشگر حوزه کشاورزی و محیط‌ زیست، نوشت: وضعیت بحرانی آب در ایران چند سالی است به مرحله‌ای غیرقابل‌انکار رسیده است و زمان باقیمانده برای برون‌رفت از این بحران و حل آن نیز بسیار اندک است. مسئولان و سیاست‌گذاران برخلاف سال‌های گذشته بی‌پرده از مشکلات آب سخن گفته و آینده‌ای تاریک برای ایران و خاورمیانه ترسیم می‌کنند. آینده‌ای که نزولات جوی کاهش می‌یابند، خشک‌سالی فراگیر شده، منابع آب زیرزمینی از بین رفته، معضلاتی همچون نشست زمین، فرسایش خاک، توفان‌ها و هجوم ریز گردها افزایش می‌یابند، رودخانه‌ها، مرداب‌ها و دریاچه‌ها خشک‌شده، جنگ آب شکل‌گرفته و ایران به کشور غیرقابل‌سکونت تبدیل خواهد شد. بحران آب بر تمامی ابعاد زندگی و جامعه، اعم از اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و در روابط و کنش‌های میان افراد، در سطح خرد و کلان تاثیر خواهد گذاشت.

در ادامه این یادداشت آمده است: غیرقابل‌سکونت شدن روستاها، تشدید مهاجرت به شهرها، نابودی کشاورزی و افزایش نرخ بیکاری در مناطق خشک، افزایش فقر در مناطق متکی بر اقتصاد کشاورزی، تشدید اختلافات ناشی از رقابت بین متقاضیان آب و… بحران‌هایی رو به افزایش بوده که به‌طور مستقیم و غیرمستقیم با بحران آب در ارتباط هستند؛ بنابراین جدی‌تر از گذشته نیازمند اصلاح و تحول در مدیریت آب کشور هستیم. بررسی وضعیت مصرف آب به تفکیک بخش‌های اصلی، نشان از آن دارد که بخش کشاورزی ناکارآمد و کم بازده با مدیریت نادرست و توسعه نامتوازن و ناپایدار، بالاتر از صنعت و خدمات و مصرف خانگی و فضای عمومی و بیشترین سهم آب مصرفی را به خود اختصاص می‌دهد. یکی از عوامل اصلی بالا بودن سهم آب کشاورزی در ایران راندمان پایین آبیاری است به‌گونه‌ای که حدود ۶۰ الی ۷۰ ‌درصد آب مورد استفاده در کشاورزی تلف می‌شود. متاسفانه در سال‌های گذشته باوجود تلاش‌های صورت گرفته، شاهد حرکتی جدی و موثر درزمینه بهبود مدیریت منابع آبی و افزایش راندمان در حوزه کشاورزی در کشور نبوده‌ایم.

روزنامه «ایران» در گزارشی با عنوان «خاطره شیرین آب در ذهن آدم‌ها و بلوط‌ها» می آورد: ایلام تشنه است. ایلام سد ندارد. ایلام آب ندارد. جنگل‌های بلوط تشنه‌اند. چشمه‌ها خشک شده‌اند و زمین‌های کشاورزی در حال بایر شدن. دیگر از آن سرسبزی و پرآبی ایلام خبری نیست. خشکسالی و بی‌آبی عروس زاگرس را پیر و فرتوت کرده. بی‌آبی و ریزگردها شکارگاهی برای بهرام چوبین باقی نگذاشته. سرزمین ققنوس‌ها در خطر است.جایی نزدیکی ایلام که کوه «قلاقیران» در افقش همچون شمایل عقاب به چشم می‌آید، تنها بلوط‌ها هستند که هنوز دوام آورده‌اند. «چوار» هم مثل «ایلام» و «چرداول» و «مهران» و «دهلران» تشنه است. از ایلام تا چوار نزدیک ۲۰ کیلومتر راه است. راه پرافت و خیز کوهستان قاب شده در دل جنگل‌های بلوط و چشم از دیدن این همه زیبایی که مقابل خشکسالی دوام آورده، سیر نمی‌شود.

در ادامه می خوانیم: روستاهای بخش چوار آب ندارند. چشمه هایشان خشک شده و از ۲۰ سال پیش که آسمان با آنها کم‌ لطف‌تر شده، کجدار و مریز‌ زندگی می‌گذرانند. می‌گویند بیشتر روستاهای این بخش هیچ منابع آبی ندارند؛ نه چشمه‌ای نه سدی و نه رودخانه‌ای! حتی چاهی هم نیست که اندکی با خیال راحت گذران زندگی کنند. اگر به آنها آب نرسانند.

روزنامه «قانون» در گزارشی با درج عنوان «جولان محصولات آب بر در سایه ممنوعیت کشت» آورده است: بحران آب در کشور وارد مقوله امنیتی شده و کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی ناگزیر به تشکیل کمیته آب برای حل این بحران شده است. اینکه پس از طی چندین دهه، مسئولان به بحران آب در کشور پی برده‌اند، جای امیدواری است اما آیا آن‌ها به بحران در مدیریت منابع آبی نیز پی ‌خواهند برد؟ ایران بیش از ۷۲ درصد از منابع آب تجدید شونده خود را استفاده کرده است. تمامی این آمارها، گواه روشنی بر سوءمدیریت منابع آبی کشور است. سوءمدیریت یعنی تمامی برنامه‌ریزی‌ها منوط به دعوت مردم به‌صرفه‌جویی در مصرف آب شربی که کمتر از ۱۰ درصد از منابع آبی کشور را به خود اختصاص داده است، باشد اما برای ۷۵ درصد از منابع آبی کشور که در بخش کشاورزی مصرف می‌شود و براساس آمار ۶۰ درصد از آن نیز هدر می‌رود، برنامه‌ریزی وجود نداشته باشد. در چند دهه اخیر،تولید محصولات آب‌بر در ایران افزایش چشمگیری داشته است.

در ادامه این گزارش می خوانیم: این روزها هندوانه، برنج، صیفی‌جات و ده‌ها محصول آب‌بر دیگر، به‌راحتی در بسیاری نقاط کشور حتی استان‌هایی که با بحران آبی دست و پنجه نرم می‌کنند، کشت می‌شوند. محصولاتی که برای تولید یک تن آن‌ها هزاران لیتر آب مصرف می‌شود؛درحالی که در چند سال اخیر ممنوعیت کشت محصولات آب‌بر در بسیاری از شهرهای کشور، تصویب و اعلام شده است.

**آموزش مهارت های زندگی راهکاری برای کاهش طلاق
طلاق به عنوان پدیده ای نابهنجار در سال های گذشته گسترش افزایش پیدا کرده است که علاوه بر زوجین بر روی زندگی فرزندان آنها نیز تاثیرهای منفی می گذارد. این مقوله پیامد عوامل مختلفی است و نمی توان مسایل اقتصادی را به تنهایی عامل افزایش طلاق دانست و در این میان باید علت آن را در نبود آموزش مهارت های زندگی جست وجو کرد زیرا بسیاری از جوانان در زمان آغاز زندگی مشترک هیچ آشنایی با مسایل و مشکل های زندگی ندارند و این امر باعث اختلاف در زندگی خواهد شد.

روزنامه «قانون» در گزارشی با عنوان «هر سه دقیقه، یک ثبت طلاق» می نویسد: این روزها ازدواج هایی که به طلاق منجر می‌شوند، یکی از دغدغه‌های خانواده‌ها و زوج های جوان است. از آنجا که اغلب طلاق‌ها در سال‌های اول زندگی اتفاق می‌افتد، بسیاری از مشاوران خانواده اصرار دارند تا زن و شوهرهای جوان قبل از اینکه دیر شود به مشاوره بروند تا شاید مشکلات‌شان برطرف شود. این در حالی است که محمدعلی کوزه گر، قائم مقام مشارکت‌های اجتماعی سازمان بهزیستی کشور خبر داده که روزانه ۴۹۳ طلاق ثبت می‌شود. به عبارتی هرساعت ۲۱طلاق در کشور به ثبت می‌رسد. او درباره زنان مطلقه‌ای که بعد از این طلاق‌ها دچار سرگردانی می شوند گفت:« بخشی از این زنان مطلقه دچار آسیب می‌شوند و نیازمند حمایت بهزیستی هستند».

در ادامه این گزارش می خوانیم: کوزه‌گر درباره میزان مشارکت‌های مالی مردمی برای کمک به مددجویان بهزیستی را در۶ ماهه اول امسال ۳۱۶میلیارد تومان اعلام کرد و افزود:«این جمع کمک‌های نقدی و غیرنقدی ما بوده است. طبق برآوردها خیران ۴۰هزار تومان در سال، ۳۳۰۰تومان در ماه و ۱۱۰ تومان در هر روز به هر نفر از مددجویان تحت پوشش ما کمک می کنند».

روزنامه «ابتکار» در گزارشی با درج عنوان «طلاق های مایکروفری» نوشت: «ثبت ۲۱ طلاق در هر ساعت» این آخرین آمار طلاق است که در تازه‌ترین اظهارات مسئولان سازمان بهزیستی کشور اعلام شده است. آماری که نشان می‌دهد جدایی روزانه ۴۳۹ زوج در کشور یعنی افزایش آسیب‌ها برای برخی از زنان مطلقه. ۱۷۴ هزار واقعه طلاق در سال ۹۵ به ثبت رسیده که نسبت به سال ۹۴ بیانگر افزایش ۶درصدی است. در این میان، طول مدت زندگی مشترک این زوج‌ها یکی از مولفه‌های مهم در آسیب‌شناسی این اتفاق است. به گفته رئیس سازمان بهزیستی کشور، ۴۷درصد از جدایی‌ها در پنج سال اول ازدواج رخ داده است اما میانگین طول زندگی مشترک در زوجینی که با طلاق مواجه شده‌اند در ایران ۸.۳ سال است. آمار دیگری هم نشان می‌دهد دوام زندگی ۶۰درصد طلاق‌های ثبت شده، کمتر از پنج سال بوده که از این مقدار ۱۳درصد آن طول زندگی مشترک‌شان به یک سال هم نکشیده است. اما نکته عجیبی که در آمارهای ارائه شده از سوی مسئولان وجود دارد تعداد بالای طلاق در سنین بالاست به طوری که ۳۰درصد از ازدواج‌هایی که ۳۰سال از زندگی مشترک‌شان گذشته است با طلاق مواجه شده‌اند. البته علت این بالا بودن را می‌توان در جمعیت زیاد این گروه به نسبت گروه‌های دیگر مشاهده کرد.

در ادامه می خوانیم: طبق گزارش قوه قضائیه، بهزیستی، شورای فرهنگی اجتماعی زنان، ثبت‌احوال و معاونت امور زنان از مهم‌ترین دلایلی که یک زوج تصمیم به ترک زندگی می‌گیرند می‌توان به عدم مهارت زندگی زناشویی و فقر در سواد همسرداری، نداشتن تفاهم، نارضایتی‌های جنسی، عدم مسئولیت‌پذیری زوج و زوجه، خیانت و دخالت اشاره کرد. اما نکات قابل‌توجهی هم در آمارهای منتشر شده از طلاق‌های سال ۹۴ وجود دارد. در این سال، ۱۹هزار و ۴۴۴نفر از دختران و یکهزار و ۲۱۸نفر از پسرانی که طلاق گرفته‌اند، زیر ۲۰سال سن داشته‌اند. بیشترین طلاق در سال ۹۵ نیز مربوط به گروهی بوده که در آن دختران بین ۲۵ تا ۲۹سال و پسران بین ۳۰ تا ۳۴سال بوده‌اند، این در حالی است که از سال ۸۳ تا ۹۳ یعنی به مدت یک دهه بیشترین طلاق در گروه سنی ۲۰ تا ۲۴سال سن برای دختران و ۲۵ تا ۲۹سال برای پسران بوده است که با رسیدن به سال ۹۴، هر دو جنس یک پله بالا آمده‌اند که دلیل این اتفاق تغییرات هرم سنی جمعیت در کشور است.

روزنامه «جوان» با درج مطلبی با عنوان «طلاق در میان بچه های بهزیستی از متوسط جامعه پایین تر است» در گفت وگو با حبیب ‌الله مسعودی‌ فرید معاون اجتماعی سازمان بهزیستی کشور نوشت: پایشی که صورت گرفته نشان می‌دهد میزان طلاق در بچه‌های بهزیستی از متوسط طلاق در جامعه پایین‌تر بوده است. ما فکر می‌کنیم یکی از دلایل این آمار متفاوت سختی‌هایی است که این بچه‌ها در زندگی‌شان کشیده‌اند و طبعاً دلشان نمی‌خواهد چنین روندی برای فرزندانشان هم تکرار شود. خیلی اوقات متوسط زندگی بچه‌های ما از متوسط سطح زندگی بچه‌ها در آن منطقه و شهر بالاتر است اما مسائل عاطفی و حضور نداشتن پدر و مادر کنار این بچه‌ها موجب شده تا تاب‌آوری بچه‌های ما بیشتر شود و به راحتی با هر ناراحتی کوچکی جا نمی‌زنند.

در ادامه این گفت وگو آمده است: من فکر می‌کنم باید برنامه‌هایمان را منسجم‌تر کنیم. هم در زمینه تحصیلی، حرفه‌آموزی، مهارت‌های زندگی و بحث‌های معنوی و دینی در تلاشیم تا بچه‌ها با مشکلات کمتری مواجه شوند. بیشتر ازدواج‌های ما خارج از بهزیستی است. چون بعد از شش سالگی مراکز پسرانه و دخترانه از همدیگر جدا هستند و چندان فرصتی برای آشنایی آنها با هم به‌وجود نمی‌آید اما در دانشگاه‌ها و در محیط‌های خارج از بهزیستی فرصت آشنایی بچه‌ها برای ازدواج بیشتر فراهم است.

**توسعه گردشگری گامی در راستای ثبات اقتصادی
صنعت گردشگری پس از نفت و خودرو به عنوان سومین صنعت درآمدزا در جهان شناخته می شود که کشورهای گوناگون برای دستیابی به توسعه، توجه زیادی به آن می کنند. از این رو این صنعت یکی از بخش‌های پیشرو و دارای سهم روزافزون در برنامه‌ های رشد اقتصادی دولت ها به شمار می رود که تأثیرهای زیادی بر ثبات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دارد و باعث ایجاد اشتغال، ارزآوری، تعادل منطقه ای، کمک به صلح جهانی، و بهسازی محیط می شود.

روزنامه «همدلی» در گزارشی با عنوان «اقتصاد گردشگری تنها بدیل اقتصاد نفتی» نوشت: در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته جهان صنعت گردشگری نقش عمده‌ای در اقتصاد ایفا می‌کند؛ در نتیجه این کشورها نگاه ویژه‌ای به این صنعت دارند و با افزایش سرمایه‌گذاری در آن، از پیامدهای اقتصادی گردشگری بهره کامل می‌برند. از این رو سرمایه‌گذاری در این بخش همواره به‌عنوان یکی از فرصت‌های جذاب برای سود‌آوری و اشتغال‌زایی مورد‌توجه فعالان اقتصادی بوده است. با این وجود در کشور ما همچنان فرصت‌های بی‌نظیر و بکری برای سرمایه‌گذاری در این صنعت وجود دارد. ویژگی‌های طبیعی و جغرافیایی، اماکن تاریخی و… همگی فرصت‌هایی برای سرمایه‌گذاری و توسعه فعالیت‌های اقتصادی است اما در واقع که بین پتانسیل‌های موجود و فعالیت‌های انجام‌شده فاصله زیادی وجود دارد و همین امر مهم‌ترین دلیل جذابیت سرمایه‌گذاری در صنعت گردشگری ایران است.جدیدترین آمارها از گردشگران ورودی ترکیه حاکی از آن است که رکورد سالانه سفرهای خروجی ایرانیان به این کشور تنها با گذشت ۹ ماه از سال ۲۰۱۷ شکسته شده و تعداد بازدیدکنندگان ایرانی آن به یک میلیون و ۸۹۶ هزار نفر رسیده است. این در حالی است که پیش از این، بیشترین تعداد گردشگران ایرانی ترکیه یک میلیون و ۸۸۵ هزار نفر بود که در جریان ۱۲ماه سال ۲۰۱۰ ثبت شده بود.

در ادامه آمده است: در واقع به عقیده کارشناسان، آنچه پروسه سفر برون‌مرزی ایرانیان به کشورهای همسایه را تراژیک می‌کند، نه نفس خود این سفرها بلکه عدم بلوغ صنعت گردشگری داخلی است. از این رو با یک ‌قطاری مواجهیم که در ریلی یک‌طرفه در حرکت است و ثروت کشور را خارج می‌کند بدون آنکه حداقل بخشی از آن را بازگرداند. توسعه صنعت گردشگری این ریل قطار را دوطرفه می‌کند و همچنان که باعث می‌شود از هدررفت بخشی از منابع جلوگیری شود، موجب اشتغال‌زایی و درآمدزایی در داخل کشور می‌شود. با‌این‌حال، ضروری است پیش از هر اقدامی سیاست تصحیح نرخ ارز که به‌طور مصنوعی ارزش‌گذاری شده است، در دستور کار قرار گیرد. در شرایطی که حال اقتصاد نفتی کشور خوب نیست، استراتژی توسعه صنعت گردشگری می‌تواند گشایش‌های قابل‌توجهی ایجاد کند.

روزنامه «گسترش و تجارت» در گزارشی با درج عنوان «ثبات اقتصادی پایدار با توسعه دیپلماسی گردشگری» آورده است: گردشگری، صنعتی سبز است که می‌تواند صادرات نامریی و کارآفرینی بسیاری برای مردم کشور به همراه داشته باشد.بیش از ۵۰۰ منطقه گردشگری و بیش از ۳۰۰ مسیر بکر، در کشورمان وجود دارد که نشانگر ظرفیت‌های بی‌نظیر ایران در عرصه گردشگری است. یکی از الزامات توسعه گردشگری در پیش گرفتن سیاست‌های خارجی مناسب با دیگر کشورها بوده که این امر در حوزه دیپلماسی بین‌المللی و البته دیپلماسی گردشگری قرار می‌گیرد. دیپلماسی گردشگری بر قوانین و حقوق گردشگران که از سوی سازمان جهانی گردشگری تعیین شده است تاکید می‌کند که بهبود این مولفه، می‌تواند تصویر ایران را به عنوان کشور مقصد گردشگری بهبود بخشد و به ثبات و صلح در منطقه منجر شود. به عقیده بسیاری از کارشناسان، دیپلماسی گردشگری با دیپلماسی عمومی تفاوت‌هایی دارد و در همان حوزه تقسیم‌بندی نمی‌شود.به عقیده کارشناسان گردشگری، هدف دیپلماسی عمومی تقویت آن بخشی است که قدرت نرم یا هوشمند کشورها نامیده شده است اما دیپلماسی گردشگری با وجود تعاملی که با دیپلماسی عمومی دارد، به طور کامل ذیل آن قابل تعریف نیست، چراکه حوزه گردشگری به تنهایی حوزه‌ای وسیع و فراگیر است و کسانی که در زمینه دیپلماسی عمومی تخصص دارند، متخصص دیپلماسی گردشگری نیستند و بیشتر از زاویه سیاسی و رسانه‌ای به گردشگری می‌نگرند، حال آنکه گردشگری علاوه بر ابعاد تجاری و اقتصادی و رسانه‌ای، دارای ابعاد صنعتی و فرهنگی نیز هست.

در ادامه می خوانیم: ساختار سازمانی در نظر گرفته شده برای دیپلماسی عمومی برای تحقق اهداف دیپلماسی گردشگری کافی نیست. گردشگری با حوزه‌های متعددی مانند هتلداری، حمل‌ونقل زمینی و هوایی و ریلی و دریایی، حوزه‌های محیط‌زیست، فرهنگی، کارگری، میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی، موزه و مانند اینها ارتباط دارد و ساختار سازمانی در نظر گرفته شده برای دیپلماسی عمومی که به طور معمول در وزارت خارجه است نمی‌تواند با همه این حوزه‌ها در ارتباط باشد و دیپلماسی گردشگری را به نحو کارآمد مدیریت کند. در کتاب چشم‌انداز صنعت گردشگری ایران راهکارهایی برای توسعه و بهبود دیپلماسی گردشگری ایران در عرصه جهانی مطرح شده که به این شرح است؛ کمک به برقراری امنیت در خاورمیانه؛ به طور کلی گردشگران مناطق آرام و بدون دغدغه سیاسی نظامی را برای گردشگری انتخاب می‌کنند؛ بنابراین مناطق ناآرام و آکنده از خبرهای تهاجم و فعالیت‌های مستمر تروریستی به عنوان منطقه سفر انتخاب نمی‌شوند. ارتباط برقرار کردن با مراکز ایرانشناسی خارج از ایران و تغذیه فکری و فرهنگی نیز یکی دیگر از راهکارهای تقویت دیپلماسی گردشگری است. تسهیل در صدور روادید، ایجاد مراکز کنسولی در شهرهای گردشگری کشورهای هدف، برقراری امنیت جامع و فراگیر برای گردشگر، انسجام بخشیدن به نظام فرهنگی در فرهنگ گردشگری، حفظ و احیای باغ‌ها و تفرجگاه‌های ایرانی و احیا و بازتولید جشن‌ها و آیین‌های محلی در مناطق مختلف ایران. از دیگر راه‌های تقویت دیپلماسی گردشگری به شمار می‌روند.

روزنامه «ستاره صبح» در مطلبی با عنوان «صنعت گردشگری جایگزینی برای درآمدهای نفتی» به نقل از محمد محب خدایی معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری می نویسد: صنعت گردشگری به‌عنوان صنعت پیشران اقتصادی در دنیا معرفی‌شده است. صنعت گردشگری جایگزین نفت شده و امروز در دنیا سومین جایگاه اقتصادی را دارد. این صنعت نه‌تنها چیزی را از کشور کم نمی‌کند بلکه درجهت حفظ داشته‌های فرهنگی تاریخی و حفظ محیط‌زیست نیز به ما کمک می‌کند. هر گردشگر اروپایی که با ایرلاین‌های مختلف وارد ایران شود ۲ هزار دلار درآمدزایی دارد بااین‌حال نتوانستیم از ظرفیت گردشگران اروپایی استفاده کنیم. یکی از مشکلات حوزه گردشگری در ایران این است که در حوزه ایده و استفاده از ظرفیت رویدادها کار نشده است که این ایده‌ها در تقویم سازمان جهانی گردشگری درج شود. اکنون سازمان جهانی جهانگردی برخی از رویدادهای مهم در کشورهای مختلف را در تقویم خود گنجانده است و در این خصوص تبلیغات می‌کند و در هنگام برگزاری این رویداد شاهد حضور گردشگرانی از کشورهای مختلف هستیم.

در ادامه آمده است: شهر گردشگر با شهر ایدئال تفاوت‌هایی دارد. در شهر ایدئال خدماتی که ارائه می‌شود خدمات تکلیفی است، اما در شهر گردشگر، جامعه گردشگر به جامعه شهروند اضافه می‌شود و خدمات درآمدزاست. مراکزی مانند بیمارستان در شهر ایدئال به‌عنوان مکان‌هایی برای گردشگری سلامت در شهر گردشگر تبدیل می‌شود. درواقع در شهر ایدئال خدماتی که ارائه می‌شود خدمات هزینه‌ای است اما در شهر گردشگر خدمات درآمدی است.

*گروه اطلاع رسانی
خبرنگار: مهدی احمدی**انتشار دهنده: شهربانو جمعه
پژوهشم**۹۳۷۰**۲۰۰۲**۹۱۳۱
ایرنا پژوهش، کانالی برای انعکاس تازه ترین تحلیل ها، گزارش ها و مطالب پژوهشی ایران وجهان، با ما https://t.me/Irnaresearch همراه شوید.