گونه شناسی فقهی مذاکره سیاسی با دشمنان به استناد تاریخ (با تطبیق بر مذاکره با آمریکا)

چکیده

مذاکره سیاسی، یکی از روش‌های دیپلماسی است که در دوران معاصر رونق فراوان یافته است. مصالح و مفاسد، ضرورت‌ها، اهداف، طرف مذاکره، بازخوردهای بین‌المللی، و… موجب شده است تا در مورد مذاکره جامعه اسلامی با دشمنان، اختلاف‌نظراتی به وجود بیاید. این اختلاف‌نظرها غالباً در مورد مذاکره با آمریکاست. این مقاله بارویکرد تحلیلی- توصیفی و با توجه به تاریخ اسلام و رفتارهای پیامبر اکرم… و اهل‌بیت و مبانی فقهی، به گونه‌شناسی انواع مذاکرات می‌پردازد تا خط‌مشی دولت اسلامی روشن گردد.           
در این تحقیق، با دسته‌بندی مذاکرات پیامبراکرم و اهل‌بیت در پنج دسته به تحلیل و تطبیق مذاکرات امروزی با آن پرداخته شده است. این مهم موجب می‌شود تا عملکرد پیامبر و ائمه اطهار در مذاکراتشان، الگوی مذاکرات امروزی واقع شود و هر نوع مذاکره‌ای با دول دیگر و بخصوص آمریکا به اشتباه، با مذاکرات آن بزرگواران هم‌سنخ جلوه داده نشود. به‌طورکلی، با شرایطی که از تاریخ مذاکرات پیامبر و اهل‌بیت ایشان به دست می‌آید؛ دعوت، نصیحت، امربه معروف و نهی از منکر، مذاکره از روی اضطرار و تحمیل، در مذاکرات آن بزرگواران به چشم می‌خورد.

کلیدواژه‌ها: مذاکره سیاسی، آمریکا، حکم فقهی، ابعاد، مصالح و مفاسد.

نویسندگان:

مرتضی توکلی محمدی / استادیار دانشگاه ادیان و مذاهب قم                               

مرتضی مطهری فرد / دانشجوی دکتری دانشگاه آیت‌الله حائری میبد       

دو فصلنامه معرفت سیاسی – سال هشتم، شماره ۲، پاییز و زمستان ۱۳۹۵.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.