اینجا روضه‌ رنگ سادگی و یکدلی دارد

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان‌جنوبی، روستای بیدخت در نزدیکی شهر بیرجند واقع شده است و همین نزدیکی به شهر باعث شده بسیاری از مردم در مناسبت‌های مختلف به این روستا گذری داشته باشند. گاه در ایام نوروز به اینجا می‌آیند و زمانی هم در ایام ماه محرم مسجد و حسینیه بیدخت را برای عزاداری انتخاب می‌کنند.

از سال‌های بسیار دور در بین مردم روستا رسم بر این بوده که در برخی از روزهای ماه محرم از جمله روز تاسوعا در مسجد برنامه سخنرانی و عزاداری برپا کنند و در پایان برنامه نیز با غذای نذری از عزاداران سید الشهدا(ع) پذیرایی می‌کنند.

هر چند بانیان اصلی این مراسم دارفانی را وداع گفته‌اند، اما فرزندان آنان هر ساله بر طبق سنت پدران و مادرانشان برنامه عزاداری و پخت غذای نذری را انجام می‌دهند.

کمک در پخت غذای نذری و نیت‌های که در دل است

در روز قبل از مراسم بانیان برنامه در حسنیه و مسجد روستا حاضر شده و کارهای لازم برای پخت غذای نذری را انجام می‌دهند و هر کس نیز به تناسب توانایی مالی خود در این امر خیر و نیک شرکت می‌کند.

کسی کیسه برنجی می‌آورد، دیگری گوسفندی نذر کرده است و عزاداری دیگر نیز روغن و لپه غذای نذری را فراهم کند. جوان‌ترها نیز جارو و نظافت مسجد و حسینیه امام حسین(ع) روستای بیدخت را برعهده می‌گیرند.

هر کس در دل نیتی دارد و از خدای امام حسین(ع) حاجتی می‌طلبد و امید دارد که به حرمت شهدای دشت کربلا خداوند عالمیان او را زودتر به خواسته و حاجتی که دارد برساند، بسیاری هم هستند که نه به واسطه حاجت و خواسته بلکه به حرمت کار نیکی که پدرانشان انجام داده‌اند، می‌خواهند راه آنان را ادامه دهند.

روز مراسم، صبح خیلی زود، زمانی که هنوز نور خورشید به زمین نتابیده است، کسانی که وظیفه پخت غذا را بر عهده دارند به روستا آمده و شروع به طبخ غذا می‌کنند و حدود دو ساعت بعد شعله‌های روشن و داغ زیر دیگ‌ها نشان از پایان پخت غذای نذری می‌دهد.

کم کم عزاداران از دور و نزدیک به روستا می‌آیند. در ابتدا علم‌دارها از روستاهای اطراف بیدخت از جمله چهارده به بیدخت (آرامستان روستا) می‌آیند و همراه با مردم روستا و سایر عزاداران در آرامستان روستا برای روح درگذشتگان فاتحه‌ای قرائت می‌کنند.

مردم و علم‌دارها سپس به سمت مسجد امام حسین(ع) روستا حرکت می‌کنند و در مسیر کوتاهی که از آرامستان تا مسجد وجود دارد، نوحه‌سرایی کرد و از مصائب سید الشهدا(ع) و خاندان مطهرش در روز عاشورا می‌گویند.

نوحه‌هایی که یادآور پیرغلامان در گذشته روستا است

نوحه‌هایی که بسیاری از آنان یادآور خاطره پیرغلامان اهل بیت(ع) این روستا است که خالصانه و صادقانه در زمان حیاتشان ذکر مصیبت اهل(ع) می‌گفتند و همین اخلاصشان باعث می‌شد که اشک‌ها سرازیر شود و دل‌ها بر مصیبتی که بر سید الشهدا(ع) گذشته بسوزد.

بعد از این عزاداری و نوحه‌سرایی کوتاه نزدیک اذان ظهر می‌شود و همگان خود را برای نماز ظهر آماده می‌کنند. در قسمت مردانه نماز به صورت جماعت اقامه می‌شود ولی در قسمت زنانه، بانوان نماز را به صورت فُرادا می‌خوانند.

بعد از نماز مراسم آغاز می‌شود. ابتدا سخنرانی انجام می‌شود و سپس با مداحی و ذکر مصبیت اهل بیت(ع) مراسم انجام ادامه می‌یابد. بعد از پایان مراسم نیز عزاداران با غذای نذری پذیرایی می‌شود.

اینجا عزاداران با چای و یک غذای نذری ساده پذیرایی می‌شوند و خبری از غذاهای رنگارنگی که گاه در برخی از هیئت‌های شهرهای بزرگ و مناطق مرفه نشین پخت می شود و صفا و سادگی روضه را از بین می‌برد، نیست.

و بانیان جلسه به همین سادگی چراغ روضه‌ای که پدرانشان روشن کرده‌اند را فروزان نگه می‌دارند.

حکیمه بهمن زاده