اندیشمند مسیحی:‌ اربعین موسم تجدید پیمان حق‌طلبان جهان با امام حسین(ع) است

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، خبرگزاری ایکنا گفت‌وگویی با دکتر کریس هیوئر اسلام‌شناس و اندیشمند مسیحی  اهل ایرلند انجام داده است که بخش‌های مهم آن در ادامه می‌آید.

کربلا پیروزی عدالت و حقیقت بود

– تعداد کمی از افراد در تاریخ جهان آنقدر مهم بوده‌‌اند که نام آنها قرن‌ها زنده مانده است. چند رویداد آنقدر اهمیت دارد که سالانه ده‌ها میلیون نفر از آنها یاد کنند؟ اینکه مردم زیادی آماده‌اند تا جان خود را به خطر بیندازند تا بتوانند در چنین مراسم یادبودی شرکت کنند نشانه چیست؟

– واقعه کربلا قتل عام وحشتناکی بود که در سال ۶۸۰ میلادی رخ داد و این امام همراه با هفتاد و دو نفر از اصحاب و افراد خانواده‌اش شهید شدند.

– اما از این رویداد به عنوان یک پیروزی یاد می‌شود. پیروزی عدالت و حقیقت. پیروزی طرفداران این امر که باید از پیام الهی که به پیامبر وحی شده و در قرآن آمده به هر قیمتی دفاع شود و نباید اجازه داده شود کسانی که شایستگی آن را ندارند این پیام را لکه‌دار کنند.

نوه پیامبر به دست مدعیان رهبری جامعه اسلامی به شهادت رسید

– در آن دوران، جامعه نوپای مسلمانان به طرز وحشتناکی رو به انحطاط می‌رفت. نوه پیامبر به دست کسانی که مدعی رهبری جامعه اسلامی بودند پنجاه سال پس از وفات وی کشته شد.

– چگونه ممکن است چنین فاجعه‌ای رخ دهد؟ همه مسلمانان برای امام حسین(ع) به عنوان نواده پیامبر که پدربزرگش او را بسیار دوست داشت و همیشه می‌خواست او را در نزدیک خود داشته باشد، عشق و احترام زیادی قائل هستند.

– به شهادت رساندن او یک مسئله فرقه‌ای نبود. این اقدام از سوی افراد فاسد و مستبدی بود که رهبری جامعه مسلمانان را به دست گرفتند.

اربعین موسم تجدید پیمان حق‌طلبان جهان با امام حسین(ع) است

– محرم فقط موسم عزاداری نیست بلکه زمانی برای تجدید پیمان و اعلام آمادگی برای فداکردن مجدد جان خود در راه آرمان‌هایی است که حسین(ع) برای آن زندگی کرد و برای آن به شهادت رسید.

– عزاداری در چهلمین روز اربعین به اوج می‌رسد؛ هنگامی که میلیون‌ها نفر در کربلا گرد هم می‌آیند تا با حسین(ع) و آرمان او یعنی دفاع از حق و عدالت تجدید پیمان کنند.

مراسم اربعین؛ بزرگترین گردهمایی دینی سالانه در جهان

– آیین زیارت کربلا در اربعین ریشه تاریخی دارد. این زیارت نخستین بار چهل روز پس از واقعه کربلا توسط اعضای خانواده امام حسین(ع) که از آن فاجعه زنده ماندند انجام شد. در قرون بعد و در طول سال‌های آزار و اذیت حکام، مردم از بیراهه‌ها و شبانه به زیارت می‌رفتند تا از دست دشمنان در امان باشند.

– اکنون در ایام اربعین، بسیاری از زائران از پنجاه مایل دورتر یعنی از شهر نجف که ضریح حضرت علی(ع)، پدر امام حسین(ع) در آن واقع است تا کربلا پیاده‌روی می‌کنند. برخی دیگر از ایران یا حتی هند مسافت‌های بیشتری را طی می‌کنند.

– در سال‌های اخیر، تعداد زائران به بیست میلیون نفر نزدیک شده است و این بزرگترین گردهمایی دینی سالانه در جهان است.

امام حسین چراغی را روشن کرد تا راه حق را برای همه مردان و زنان نشان دهد

– این حادثه نشان می‌دهد که بعد حیوانی انسان‌ها تا کجا می‌تواند تنزل پیدا کند. همچنین به ما نشان می‌دهد که مردم تا چه اندازه می‌توانند به خاطر آرمان‌های والای خود، به خاطر هدف عادلانه‌ای که به آن اعتقاد دارند و از روی عشق و ارادت محض به خدا حرکت کنند.

– شهادت حسین(ع) و یارانش یک سر و گردن بالاتر از حوادث مشابه در تاریخ اسلام قرار دارد. ما ممکن است به احوالات امام حسین(ع) و مصائب خانواده‌اش فکر کنیم. اما اگر آن امام چنین موضعی نمی‌گرفت و روشنایی چراغی که در آن روز روشن شد تا راه حق را برای همه مردان و زنان نشان دهد، نمی‌بود، چه اتفاقی می‌افتاد؟

شخصیت‌های بزرگ، تنها به جامعه خودشان تعلق ندارند

– ممکن است فکر کنیم همه کسانی که در پیاده‌روی اربعین شرکت می‌کنند شیعه هستند، اما مسلمانان از تمام مذاهب در این آیین شرکت می‌کنند. نه تنها مسلمانان، بلکه افراد معتقد به ادیان دیگر و حتی افرادی که به هیچ دینی تعلق ندارند هم در اربعین حضور دارند.

– طیف وسیعی از مردم از الگوی امام حسین(ع) الهام گرفته‌اند؛ از گاندی گرفته تا مارتین لوتر کینگ و نلسون ماندلا. این یک اصل اساسی دینی است که شخصیت‌های بزرگ، تنها به جامعه خودشان تعلق ندارند بلکه چون بنده خدا هستند، متعلق به همه بشریت هستند.

پیروزی امام حسین در شکست هیمنه استبدادی بود که خود را در لباس دین پوشانده بود

– مهم است که در این داستان بار دیگر در مورد معنای پیروزی تأمل شود. پیروزی در تجارت ممکن است به معنای سود بیشتر یا گسترش  فعالیت یک شرکت باشد. موفقیت در امور خیریه ممکن است به معنای تسکین رنج یا التیام بخشیدن به نیازمندان باشد.

– چگونه داستانی که در آن قهرمان و همراهانش به طرز وحشیانه‌ای قتل عام می‌شوند و زنان و کودکان به اسارت گرفته می‌شوند می‌تواند نشان دهنده پیروزی باشد؟

– در دیدگاه انسانی، این معنا ندارد اما از دیدگاه خداوند، پیروزی، به معنای برد در یک نبرد نیست بلکه تلاش برای رسیدن به اوج تعالی معنوی است. به این معنی که شخص آماده است خود را کاملاً تسلیم اراده الهی کند.

– پیروزی حسین(ع) در شکست دادن دشمن در جنگ نبود، بلکه پیروزی او در شکست هیمنه استبدادی بود که خود را در لباس دین پوشانده بود. پیروزی بر سوء استفاده از قدرت به نام خدا بود.

– این همان پیروزی بود که حسین(ع) برای آن تلاش کرد و آن را به دست آورد و این جنبه از نهضت امام حسین(ع) برای من یادآور حق‌طلبی مسیح(ع) و رنجی است که وی برای هدایت بشریت تحمل کرد.