«حجاب» خاکریز آخر است

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از جهان نیوز؛ حجت الاسلام والمسلمین "مهدی فاطمی صدر" در یادداشتی برای پایگاه ۵۹۸ با اشاره به موضوع حجاب چنین نگاشت:  
««این روزها آرام‌آرام این صدا در اردوگاه خودی قوت می‌گیرد که خط حجاب را نمی‌توان نگه داشت و برای حفظ عقبه، از این جبهه عقب باید نشست.
قاعده جنگ البته آن است که عقب‌روی بی‌برنامه همواره بیش از پیش‌روی متهورانه تلفات می‌دهد و پرسش از روشنفکران ریشویی که حجاب را حاشیه می‌دانند، آن است که خاکریزی که به پشت آن عقب می‌نشینند را می‌شناسند؟!
 
واقعیت آن است که حجاب حکم روشنی دارد و قدر متیقن آن مصرح است؛ یعنی با این ادعا که فقها چیزی تولید نکرده‌اند و یا منتظر اقدام حوزه‌ها هستیم، نمی‌توان وقت‌کشی کرد و از اقامه آن شانه خالی نمود.
 
در گام بعد، حجاب سهل‌تر از هر حکم دیگر شریعت احرازپذیر است.
درباره ربا حکم روشن است، اما بانک‌ها روی کاغذ مدعی عقود شرعی هستند، یا مورد موسیقی و رمان و سینما؛ امر حجاب اما با یک نگاه هر نامتخصصی قابل احراز است.
 
در نهایت، حکم اولی حجاب نه مشمول حکمی دومی است و نه خود حکمی حکومتی است که بتوان آن را پایان‌یافته تلقی کرد.
در مورد ماهواره، فتوای فقهی همان ابزار مشترک بودن آن است که زمانی با احکامی حکومتی همراه بوده است و عدول ضروری و زودازود ما از ممنوعیت اقتضائی آن، آسیبی به اصل حکم شرعی نمی‌زند.
 
با این مقدمه، تعطیلی اقامه حجاب فارغ از نتیجه ظاهری در خلاصی ما از مبارزه شرمنده با شل‌حجاب‌ها، دلالت‌هایی در عمق دارد: عقب‌نشینی سازوار از اقامه شریعت.
یعنی زمانی که از اقامه یک حکم اولی قطعی قابل احراز عدول می‌کنیم، این پیام را می‌دهیم که کل شریعت اسلامی را قابل مذاکره می‌دانیم و اهل تنازل هستیم.
 
به این معنا، حجاب تازه یک نقطه شروع است که با مصالحه با متهتک‌ها بر سر آن، راه بر تنازل از هر حکم شرعی دیگر باز می‌شود و این مسیر البته انتها ندارد.
 
حتی اگر ما بر عقب‌نشینی خود از حجاب برچسب مصلحت هم بچسبانیم، باز این مسأله مطرح است که از چه نتوان شرب خمر یا مساوات ارث یا ازدواج با همجنس را به مصلحت پذیرفت؟!
 
این مسیر عملی تنازل از اقامه شریعت، البته خطی نظری به موازات خویش دارد؛ یعنی تولید روایتی عرفی از دیانت و شریعت که این عقب‌روی را در خود مستند می‌کند.
 
هم‌الان معممین مدرنی در میان ما هستند که از انکار علمی وظیفه حکومت در اقامه حجاب آغاز کرده‌اند و با انکار اصل حجاب به‌زودی به موقعیت این روزهای مفتی تونس هم خواهند رسید که فتوای حلیت ازدواج دختران مسلمان با غیرمسلمان را صادر کرد و ارث زن و مرد را یکی دانست.
 
یعنی در این مسیر بازنویسی نظری شریعت، باز حجاب نقطه شروع عقب‌روی ماست و در نهایت خواه‌ناخواه به نفی نظری اصل اقامه حکومت اسلامی هم خواهیم رسید.
 
جماعت متهتکان متجاهر به فسق، در این عرفی‌سازی البته بیش‌تر نقش پیش‌ران را دارند؛ بدنه این اتفاق خود معممین و پاسدارها و دانشجوها و فعالان اجتماعی و اصحاب رسانه‌ و سیاستمدارهای جبهه ما خواهند بود.
 
شروع این مسیر البته حجاب شرعی است که گاه چادرچرخی یا عرف خودساخته ناجا یا اختراعات حراست دانشگاه و دادگستری تصور می‌شود؛ پایان مسیر اما اصل شریعت است و حکومتی که بر اساس آن ساخته شده است.
این یعنی حجاب خاکریز آخر ماست و باید ایستاد و بدون تردید جنگید…»»