براندازی نرم در حوزه حجاب

به گزارش مجمع رهروان امر به معروف ونهی از منکر استان اصفهان به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ پارچه چادری یکی از محصولات استراتژیک در بُعد فرهنگی جامعه در حوزه حجاب و عفاف است. ورود سالانه ۱۰۰ میلیون متر مربع پارچه مشکی چادری به کشور ما را بزرگترین مصرف کننده این نوع پارچه در جهان کرده است. اما از این بازار بزرگ سهم کارخانجات ایرانی بسیار محدود است. 

آمار و ارقام گویای این واقعیت است که ۹۳ درصد بازار پارچه مشکی چادری در انحصار کره و ژاپن است و کارخانجات ایرانی فقط ۷ درصد این بازار را در اختیار دارند.    اینکه چرا با وجود تمام پیشرفت های صنعتی در کشور در حوزه نساجی هنوز، کارخانجات ایرانی نتوانسته اند به اندازه ای تولید داشته باشند که بیشترین نیاز جامعه بانوان را براورده سازند خود مبحثی طولانی است که از مسائل فنی تا نخ های وارداتی تا فرهنگ استفاده از تولیدات ایرانی را شامل می شود.   اما آنچه در چند روز گذشته بازتاب های زیادی داشته صحبت های اسد الله سلیمانی، مدیرعامل انجمن تولید کنندگان محصولات عفاف و حجاب در خصوص بی توجهی به افزایش قیمت چادر مشکی است اینکه ارز دولتی به چادر مشکی تعلق نمی گیرد و حتی تعرفه گمرکی هم دارد!    این مسئله از چند بُعد دارای اهمیت است. یکی از بعد فرهنگی و دیگری از بعد اقتصادی که البته بعد فرهنگی آن بسیار حائز اهمیت تر است. با توجه به اینکه اکثریت غالب جمعیت بانوان چادری از قشر متوسط جامعه هستند و توان خرید آنها محدود می باشد، آیا بالابردن قیمت چادر و حذف ارز دولتی بر این محصول وارداتی، جنگ اقتصادی برای اجبار افراد به تغییر پوشش نمی تواند باشد. آیا این بار با اقتصادزده کردن مقوله ای فرهنگی به دنبال خدشه وارد کردن به آن هستند؟!   اکنون که قیمت حداقلی پارچه چادری به ۵۰۰ هزار تومان رسیده است و اگر بانویی قصد خرید چادری با کیفیت بالا داشته باشد باید بین یک تا یک و نیم میلیون تومان هزینه کند، چند درصد از بانوان توان چنین خریدی خواهند داشت؟ چند درصد از دختران جوان در خانواده های متوسط و آسیب پذیر می توانند این پوشش را بدون دغدغه انتخاب کنند؟ و بالتبع ؛ چند درصد از خانواده ها بالاجبار پوشش فرزندان خود را تغییر خواهند داد؟    آیا رواست که پدر کارگر یا کارمند که حقوقی در حدود یک و نیم تا دو میلیون تومان دارد، تقریبا در آمد یک ماه خود را برای تهیه یک یا دو چادر برای همسر و دخترش بدهد؟ تا کی این خانواده می تواند این هزینه را متقبل شود؟    در این صورت است که در سکوت عجیب و حیرت آور ورازت صمت، زنگ هشدار برای یک براندازی نرم در حوزه حجاب و عفاف به صدا در آمده است. صدایی که خانواده ها، دلسوزان حوزه فرهنگ حجاب و عفاف و شاغلان در این عرصه می شنوند اما مسئولین خود را به کری و کوری سفید زده اند!    برخی تحلیل ها در مورد چرایی عدم موفقیت کارخانجات نساجی ایرانی در تولید پارچه مشکلی ایران بر وجود مافیایی بزرگ و قدرمتند اشاره دارد. به این گونه که کارخانه «ایران مرینوس» یکی از کارخانه‌های شناخته درزمینه تولید پارچه فاستونی است چند سال پیش اعلام کرد که به فنّاوری ساخت چادر مشکی دست پیداکرده است اما این فنّاوری هیچ‌وقت به مرحله در دست گرفتن بازار نرسید! همین اتفاق برای کارخانه‌های« کرپ ناز» و «حجاب شهرکرد» و « نای زرین اصفهان» هم افتاد.    حال سؤال اینجاست که آیا برای این بی توجهی به افزایش قیمت چادر مشکی، وارد کردن تعرفه گمرکی و در نظر نگرفتن عرض دولتی برای واردات چنین محصولی نیز مافیایی جدید به وجود آمده است! با این تفاوت که مافیای جدید به دنبال عملکرد قبلی یعنی زمین گیر کردن کارخانجات داخلی اینبار دست در جیب مردم کرده و به دنبال درآمد هر چه بیشتر از کالای استراتژیک فرهنگی کشور است.    در این حالت نیز باز عدم توجه وزارت خانه صمت و مسئولین نظارت بر قیمت ها، عذری بدتر از گناه است چرا که نه تنها پرده از بی کفایتی آنها برداشته می شود بلکه به نوعی عملکرد ضعیف شان تسهیل کننده اخاذی از جیب ملت شده است به طوری که آنها را شریک جرم سودجویان می کند!  به هر حال این کار با هر هدفی که صورت گرفته باشد نتیجه ای واحد و نامطلوب در پی خواهد داشت آن هم ضربه زدن به عفاف و حجاب جامعه است.   منبع: طنین یاس